Stikkfrí 20%

Nú er ég ekki hagfræðingur, stærðfræðingur eða sérfræðingur um peningamál íslensku þjóðarinnar. 

Auðvitað hugsar maður með sér að 20% lækkun á skuldunum sem við hjónin eigum sé bara hið ágætasta mál, en ég held að það sé skammsýni.  Eins og einhver kommentaraði á þá eru rúmlega 75% þjóðarinnar sem getur staðið undir sínum skuldibindingum núna.

Niðurfærsla mun koma niður á þeim sem minna mega sín þ.e. aldraðir og öryrkjar og barnabörnin okkar síðarmeir.  Ég held því að við verðum að bíta í það súra epli sem okkur stendur til boða núna.  Taka á okkur skellinn og vona að við náum okkur fljótlega upp úr þessari lægð.  Hjálpa þeim sem verst hafa orðið út úr skellinum eins og hægt er.

Við sitjum núna í einhverju feni sem erfitt virðist að komast upp úr, en ég trúi að við getum það.   Látum ekki deigan síga og sláum skjaldborg um hvort annað.  Berum ábyrgð á eigin gjörðum og reynum að horfa ekki of mikið til baka.

Ég er búin að vera fúl og reið lengi, en það dugar ekki til að fleyta mér áfram né held ég nokkrum öðrum. En OK, ég held Framsókn fái ekki mitt atkvæði, til þess þarf aðeins meiri hreinleika frá þeim áður ágætis flokki.

Lífeyrissjóðir ekki stikkfrí

Athugasemdir

[Geir Guðbrandsson, 10.3.2009 kl. 10:53]

Þessi hugmynd um að lækka allar skuldir um 20% er vægast sagt hlægilega léleg.

Yfirvöld hljóta að vilja eins og þau geta hvetja fólk til að fjárfesta hóflega og spara eins og það getur. Þetta gerir hreina andstöðu þess, þarna er verið að verðlauna þá sem höguðu sínum málum verst.

Dæmi:

Ekki er óeðlilegt að maður í dag skuldi, segjum 12 milljónir í sínu húsnæði. Niðurfelling um 20% þýðir niðurfellingu um 2,4 milljónir króna.

Tökum svo annan mann sem keypti allt of dýrt húsnæði á 90-100% láni, tók svo innbúslán og neyslulán til að borga afborganir og yfirdráttarlán á 2 kortum, toppaði svo allt með 100% myntkörfuláni fyrir bíl. Þessi maður hefur hagað sínum málum vægast sagt fáránlega og skuldar 50 milljónir. Það þýðir að honum eru gefnar 10 milljónir af sínum skuldum niður.

Tökum svo manneskju sem hefur verið heppin með sínar fjárfestingar og skuldar ekki krónu, hefur kannski búið lengi í sama húsnæðinu og borgað það upp og staðgreitt sinn bíl o.s.fr.

Þessi manneskja fær ekkert niðurgreitt, þýðir það þá að þessi ágæti maður/ágæta kona á inni kúpón miða upp á 20% skuldaniðurfellingu ef honum/henni skyldi detta í hug að kaupa bíl en týmdi ekki alveg að borga fullt verð?

Þessi hugmynd er lélegur populismi og ekkert annað, hún er álíka götótt og svissneskur ostur og heldur engri skynsamlegri gagnrýni.

[Hlini Melsteð Jóngeirsson, 10.3.2009 kl. 11:19]

Sæl

Geir þetta er rangt hjá þér. Ekkert hefur verið rætt um að fólk fái niðurfellingu á kreditkortum eða bílalánum. Hvaðan hefur þú þær upplýsingar? 

Einnig manneskjan sem skuldar ekkert og á sína íbúð græðir líka á þessu. Því verðið á íbúð viðkomandi verður verðmeiri ef færri lenda í gjaldþroti og eignir þeirra lenda á markaði fyrir lítið sem engann pening sem dregur niður íbúðarverð.

Geir ég myndi skoða málið betur ef ég væri í þínum sporum þvíþað sem þú segir hérna stenst ekki.

Kveðja,

[Geir Guðbrandsson, 10.3.2009 kl. 11:35]

Ég biðst afsökunar á fljótfærninni hvað varðar bílalán og kreditkort. En það er hins vegar verið að "verðlauna" fólk fyrir að skulda meira, ég sem skulda ekkert græði kannski að því leiti að eignin mín verður seljanlegri, en ég finn ekki fyrir því í buddunni eins og fólk sem fær felldar niður 5 milljónir af sinni skuld, sá maður finnur aldeilis fyrir því.

[Geir Guðbrandsson, 10.3.2009 kl. 11:44]

Ég bendi einnig aftur á það sem ég sagði áður, það er verið að verðlauna þá sem skulda meira, þeir sem hafa tekið lán fyrir dýrari eignum og fengið hærra hlutfall kaupverðs lánað, ergo, skulda meira, fá hæsta krónutölu fellda niður.

[Ólöf de Bont, 10.3.2009 kl. 12:15]

Það sem ég held að þurfi að koma til er að þeir sem eru verst staddir þ.e. lífeyrisþegar sem ekki hafa sukkað eða komið sér í skuldafen vegna sukks sé hjálpað til að komast í gegnum þetta.  Stundum þarf að koma til samhjálp án þess að maður sjálfur vilji endilega græða á því. 

Fyrir mína parta þá vil ég bara geta borgað af lánunum mínum, sem eru ekki óyfirstíganleg.  Ég vil hinsvegar að sá sem vegna lélegrar tekna fái að halda sínu og þurfi ekki að lifa við sultarmörk. 

Það á kannski að tekju- og eignartengja þessa lækkun og setja hámark á hana eins og gert er við atvinnuleysisbætur.  Svo vonar maður að ef þetta kemst í gegn að kerfisbundnir ræningjar sjái sér ekki leik á borði  með því að skara eingöngu að eigin köku.

[Einar Þór Strand, 10.3.2009 kl. 12:17]

Geir niðurfærslan kemur líka þeim til góða sem ekkert skulda því ef allt fer á versta veg geta þeir líka staðið uppi með verðlausar eignir sem enginn getur eða vill kaupa. 

En svo er annað mál hvort ekki ætti að vera hámark á niðurfellingunni gæti verið á bilinu 3 - 5 milljónir.

[Rut Sumarliðadóttir, 10.3.2009 kl. 12:24]

Það er hægt að hafa þak, t.d. á tekjum. Og auðvitað að miða við íbúðakaup. Nú eða hámark á niðurfellingu eins og Einar bendir á. Eða bæði. Það verður að gera eitthvað, ekki er betra að koma fólki í svo slæma stöðu að það geti ekki borgað, þá kemur ekkert inn! Ekki gleyma því.

[Sigurður M Grétarsson, 10.3.2009 kl. 13:03]

Hlini Melsted. Það er hægt að koma í veg fyrir mun fleiri gjaldþrot fyrir mun minni pening með því að beina aðstoðinni til þeirra, sem hafa farið illa út úr kreppunni í stað þess að dreifa því svigrúmi, sem er til staðar á allar íbúðareigendur. Þessi hugmynd framsóknarmanna er álíka og að bregðast við atvinnuleysi með því að greiða atvinnuleysisbætur til allra verkfærra manna í stað þess að greiða þær aðeins til þeirra, sem hafa misst vinnuna.

Þessi hugmynd framsóknarmanna gengur ekki upp vegna þess einfaldlega að við munum aldrei komast upp með það að senda reikninginn til erlendu kröfuhafanna. Það er heldur ekki hægt að nota þær niðurfærslur, sem gerðar verða á lánasöfnum bankanna vegna þess að þær eru einfaldlega metnar út frá væntu útlánatapi og einnig afföllum vegna þess að stór hluti þessara lána eru með lægri vöxtum en nemur markaðsvöxtum í dag. Við þekkjum slík afföll úr gamla húsbréfakerfinu. Þau eru nauðsynleg til að dekka það að íbúðalánasjóður verður að taka lán með hærri vöxtum en íbúðaeigendur þurfa að borga af sínum lánum.

20% niðurfelling lána til þeirra, sem ráða við að greiða sín lán eru því beinn kostnaður, sem mun að mestu legda á skattgreiðendum og lífeyrisþegum hjá lífeyrissjóðunum. Einnig mun þetta rýra mjög eigði fé sparisjóða og þar með draga verulega úr getu þeirra til að styðja við atvinnuuppbyggingu á sínu starfssvæði.

Þetta ásamt verulega hækkuðum sköttum til að standa straum að kostnaði ríkisins við þessar aðgerðir mun bæði dýpka og lengja kreppuna. Það munu því allir tapa á þessari leið þegar upp er staðið.

Þessi tillaga framsóknarmanna er ekkert annað en lýsðkrum af verstu sort ætlað til atkvæðaveiða í kosningum. Það er ljótur leikur að gefa fólki falsvonir um að hægt sé að hjálpa því með þessari leið án þess að það þurfi að hækka skatta á móti. Fólk, sem er orðið örvæntingafullt vegna erfiðrar fjárhagsstöðu á betra skilið.

Komum fram með raunhæfar lausnir fyrir það fólk, sem rúmast innan þess fjárhagssvigrúms, sem þjófélagið hefur til aðstoða þá verst stöddu. Það er til fullt af leiðum, sem eru gagnsæjar og sanngjarnar og hjálpa þeim verst settu mun betur en þessi 20% niðurfelling þegar upp er staðið en kosta samt aðeins brot af því, sem hún kostar.

Pössum okkur á lýðskrumi flokka, sem þykjast hafa patendtlausnir, sem standast enga gagnrýna skoðun þegar kafað er ofan í þær. Þessi tillaga framsóknarmanna er skólabókadæmi um slíkt.

[Ólöf de Bont, 10.3.2009 kl. 13:19]

Ég er algerlega sammála þér Sigurður.  Nú er veiðitími kosninga og hver flokkur reynir hvað hann getur að ná sér í atkvæði.  Það þarf að taka á þessum málum á þann veg að þeir sem eftir verða í landinu lendi ekki á vergangi. 

Svo er það líka miður að á þessum tímum erum við ekki sjálfbjarga nema að því leiti að við getum veitt fisk, skotið rjúpu og lamb, ræktað smávegis af grænmeti, en sjálfbjarga erum við ekki.