Nenni að að fréttatengja skrifin mín - það er bolludagur

Það færðist bros yfir andlitið og hún lygndi aftur augunum, munnurinn varð nautnalegur og hún hreyfði mjaðmirnar í hægum takti fram og til baka þar til hún fann hvernig þéttur sandurinn umlukti lendar hennar eins og sterkar karlmannshendur. Henni fannst mjög ánægjulegt hvað hún var farin að njóta líkama síns og að hún skammaðist sín ekki lengur fyrir sterkar ástríður sínar. Hvítur rakur bómullarbolurinn undirstrikaði stór brjóstin, sem voru enn stinn, og kvenlegar línur líkama hennar. Hún strauk brjóstin hægt og rólega og naut þess að finna geirvörtunar þrútna og verða harðar viðkomu. Hönd hennar lyfti upp rökum bolnum og hún horfði á mjúkan kvið sinn alsettan rauðum rákum. Fingur hennar struku slitið á innanverðum lærunum og hún las í rákirnar eins og rúnir. Líkami hennar var líkt og landakort, sundurskorinn og merktur af breytilegu lífshlaupi hennar. Henni var farið að þykja vænt um þennan líkama og hún gældi við hvert ör og hverja fellingu eins og hún væri að strjúka ímynduðum elskhuga.